|
|
|
 |
SEVİLEN İNSAN SEVGİSİNİ VEREN İNSANDIR |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
SUCUMDA SENSIN CEZAMDA...
|
|
 |
Bugünü yaşamak istiyorum evet... Ama yaşayamıyorum.. Onun yerine her dakika seni kaybetmenin korkusunu yaşıyorum... O kadar zor ki.. Gözlerine bakmak ve bir gün onlara bakamamanın verdiği korku...
Mutluluk hayatımda.. Mutluluk sensin.. Senin adın... Sanırım bütün sorunlarımın altında aynı şey var.. Seni kaybetme korkusu.. Ama hep diyorum ya seninle geçirdiğim bir dakika bile herşeye değer..
Bugüne kadar o kadar çok yazı yazdım ki yalnızlığıma dair... Bu korkularıma dair ilk yazım.. Aslında sana yazıların en güzelini yazmak isterdim ancak ağzımdan ne kelimeler dökülüyor ne de söylemek istediklerimi söyleyebiliyorum.... Sana her bakışımda gözyaşlarımı tutmak için o kadar çok çaba sarf ediyorum ki.. Bir rüya gibisin... benim rüyam..
Meğer insanın kalbinin boş olması daha kolaymış.. Ne sorumluluk hissi ne gelecek korkusu... Ömrümde ilk defa gelecekten korkuyorum... Bu korku tüm benliğimi sarıyor beni nefessiz bırakıyor... Hayatımdaki en büyük mutluluk başıma gelen en güzel şeysin... Sonu ne olursa olsun seninleyim... Bu yoldayım..... Ve bir şeyi sakın ama sakın unutma... Seni Ölene Kadar Seveceğim...
Ama sen bunu bilmeyekeceksin sewgili...Bu hep gül kokulu mektuplarda kalacak..
|
|
 |
|
|
|
|