NASIL SEVMİŞTİM SENİ
Bir bardak çayın deminde;
Ve, bir sigara dumanının buğusunda kaldı hasretin.
Oysa, nasıl sevmiştim seni.
Hüsrana uğramış yaralı bir yürek gibi,
Bozguna uğramış bir ordunu, yenikliği gibi,
Oyuncağı elinden alınan bir çocuğun,
ağlayışı gibi kaldım yokluğunda.
Taş da basarım, tuz da basarım bağrıma,
Ve, isyanlarıma isyan kata kata,
Susarım, konuşmam bir daha.
Oysa, nasıl sevmiştim seni.
Şimdi;
Yazımı kışa çevirdin diyesim geliyor,
Telli turnalara, selam yazasım geliyor,
Ve; ölesim geliyor yoksun diye, ölesim geliyor!
Hani, gitmek istersin ya herşeyi arkanda bırakıp,
Hani, umutsuzluğun ateşinde yanmayı istersin ya,
Ve, ölmek istersin ya, gözlerini kapayıp,
İşte, öyle gözlerimi kapatıp;
ölesim geliyor yokluğunda!
Oysa, nasıl sevmiştim seni.
Bütün umutlarımı sana ekmiştim,
Ne kadar karamsarlık varsa,
geçmişe ve geleceğe dair;
Hepsine bir sünger çekmiştim.
Sevmeyi sevmiştim, seni sevmiştim,
Sırf, seni seviyor diye;
yüreğimi sevmiştim.
Şimdi, yalanmış dünya diyorum.
Dilime dolanan ne kadar ayrılık şarkısı varsa,
Her birini, senin için söylüyorum yokluğunda!
Oysa, nasıl sevmiştim seni.
Şimdi; yollara bakıyor gözlerim, gelmiyorsun.
Postacılara soruyorum, yazmıyorsun.
Bir karınca kadar vefa bekliyorum, vermiyorsun.
Yakıyorum kendimi, cayır cayır yanıyorum!
Ölüyorum, can çeke çeke,
Seni bekleye bekleye;
Yollarını gözleye gözleye, ölüyorum yokluğunda;
Gelmiyorsun.
Oysa; nasıl sevmiştim seni...!
Yazı Sahibi
|
